Week 3 - wat een leven!
Blijf op de hoogte en volg Michelle
14 Juli 2015 | Thailand, Phuket
Sabaidee ka!
Vanaf een regenachtig balkonnetje toch maar weer begonnen aan een blog. Pfoe, wat valt dat weer me tegen, ondanks het regenseizoen. Ik weet nog dat ik tegen Bram zei 'ik ga nu veel langer naar het buitenland dan ooit, ben benieuwd hoe bruin ik kan worden'. Maar ondanks de woorden die internet sprak over regen tussen 3 en 5 is het vrijwel de hele dag bewolkt en regent het zo'n 60% van de tijd. Maar geen stress, ik vermaak me nog steeds erg goed.
Twan en ik merken dat het lesgeven ons steeds beter afgaat. We hebben hiervoor wel even wat gesproken met de organisatie. De grens tussen 'teacher' en speelmaatje leek een beetje vaag en daardoor waren sommigen kinderen echt heel erg vervelend in de klas. Als je 10x zei 'sit down please' waren ze nog met hun rug naar je toe aan het klooien.
Gisteren kwam ik hierdoor op een soort van breekpunt. Hoewe ongeveer 2/3 goed meedoet zijn er een aantal die de kantjes er vanaf lopen. Het was vaak een enorme chaos in onze lessen, terwijl we zo ons best deden om ze Engels te leren. In mijn achterhoofd heb ik constant het feit dat ze kansarm zijn en elk aanbod aan onderwijs hen zo goed kan doen. Toen we bingo speelden en 1 van de 12-jarige kinderen begon te huilen omdat hij geen prijsje won en boos op me was brak er bij iets. Waarschijnlijk door alle indrukken en het feit dat ik ze zo graag wil helpen (het te goed willen doen heeft er altijd ingezeten). Ik bleef maar zeggen 'I'm sorry, i'm sorry', en opeens kon ik de tranen ook niet laten. Temidden van de hele klas, waarop een paar meisjes naar me toe kwamen 'no teacher, no, no cry'. Waardoor er weer enorme lach tussen de tranen door verscheen. Mijn perfectionisme moet hier even losgelaten worden merk ik. Het resultaat dat ik wil behalen is simpelweg niet mogelijk.
Ondanks al deze hectiek is het ontzettend leuk op het schooltje. Vrijdag hebben we met de kleutertjes hun handen overgetekend en uitgeknipt, wat ze fantastisch vonden. Verder vind ik het spelen tussendoor geweldig... Touwtje springen, tikkertje, verstoppertje, er is geen enkel spelletje dat ik niet heb gespeeld de afgelopen weken.
Over 2 weken gaan we met vrijwilligers van een ander schoolproject een activiteitendag organiseren en daarvoor ga ik met een paar meisjes een dansje instuderen. Waka waka, waar ze helemaal weg van zijn. Bijna om gek van te worden, haha.
Overigens ben ik afgelopen weekend met Twan naar National park Khao Sok geweest, op aanraden van de organisatie, die er even niet bij had verteld dat je moest reserveren voor een rondleiding. Toch was alleen de reis al fantastich. Omdat we 5 minuten te vroeg waren vior de bus maar deze toch al even vertrokken was (hoe onvoorspelbaar kan een land zijn) werden we ineens op een scooter gedropt zonder enige uitleg. Ik ben maar lekker gaan zitten, heel charmant met mn rokje, en heb met laten leiden door het lot. Zo onverantwoordelijk als het maar kon natuurlijk, zonder helm en 70 km per uur, maar uiteindelijk hebben we de bus ingehaald. Alsof dit nog niet genoeg avontuur was kreeg de motor onderweg kuren. Met 15 km per uur tuften we de berg op, waarbij we elke keer een tijdje stil stonden en terugrolden. De thaien werden wat paniekerig en ik begon steeds meer angstzuchten uit te slaan. Op een gegeven stilstaand ogenblik waren er zelfs die begonnen te bidden. Toen we weer even reden, of nouja kropen, zei ik tegen Twan: zag je dat? Zei hij: 'ja, ik heb het maat even niet gezegd, maar dat was omdat er een wilde olifant op 5 meter van ons afstond'. Pff, schijtluis Michelle was blij dat ze dat niet had meegekregen.
Naja uiteindelijk dus geen tocht door het park maar gereserveerd voor een jungle tour komend weekend + overnachting. Super veel zin in!
Over een uurtje thaise tijd 'you happy birthday' zoals de Thaise kindjes zeggen, dus ik drink er nog eentje op!
Laat snel weer wat weten!
Xxx
Vanaf een regenachtig balkonnetje toch maar weer begonnen aan een blog. Pfoe, wat valt dat weer me tegen, ondanks het regenseizoen. Ik weet nog dat ik tegen Bram zei 'ik ga nu veel langer naar het buitenland dan ooit, ben benieuwd hoe bruin ik kan worden'. Maar ondanks de woorden die internet sprak over regen tussen 3 en 5 is het vrijwel de hele dag bewolkt en regent het zo'n 60% van de tijd. Maar geen stress, ik vermaak me nog steeds erg goed.
Twan en ik merken dat het lesgeven ons steeds beter afgaat. We hebben hiervoor wel even wat gesproken met de organisatie. De grens tussen 'teacher' en speelmaatje leek een beetje vaag en daardoor waren sommigen kinderen echt heel erg vervelend in de klas. Als je 10x zei 'sit down please' waren ze nog met hun rug naar je toe aan het klooien.
Gisteren kwam ik hierdoor op een soort van breekpunt. Hoewe ongeveer 2/3 goed meedoet zijn er een aantal die de kantjes er vanaf lopen. Het was vaak een enorme chaos in onze lessen, terwijl we zo ons best deden om ze Engels te leren. In mijn achterhoofd heb ik constant het feit dat ze kansarm zijn en elk aanbod aan onderwijs hen zo goed kan doen. Toen we bingo speelden en 1 van de 12-jarige kinderen begon te huilen omdat hij geen prijsje won en boos op me was brak er bij iets. Waarschijnlijk door alle indrukken en het feit dat ik ze zo graag wil helpen (het te goed willen doen heeft er altijd ingezeten). Ik bleef maar zeggen 'I'm sorry, i'm sorry', en opeens kon ik de tranen ook niet laten. Temidden van de hele klas, waarop een paar meisjes naar me toe kwamen 'no teacher, no, no cry'. Waardoor er weer enorme lach tussen de tranen door verscheen. Mijn perfectionisme moet hier even losgelaten worden merk ik. Het resultaat dat ik wil behalen is simpelweg niet mogelijk.
Ondanks al deze hectiek is het ontzettend leuk op het schooltje. Vrijdag hebben we met de kleutertjes hun handen overgetekend en uitgeknipt, wat ze fantastisch vonden. Verder vind ik het spelen tussendoor geweldig... Touwtje springen, tikkertje, verstoppertje, er is geen enkel spelletje dat ik niet heb gespeeld de afgelopen weken.
Over 2 weken gaan we met vrijwilligers van een ander schoolproject een activiteitendag organiseren en daarvoor ga ik met een paar meisjes een dansje instuderen. Waka waka, waar ze helemaal weg van zijn. Bijna om gek van te worden, haha.
Overigens ben ik afgelopen weekend met Twan naar National park Khao Sok geweest, op aanraden van de organisatie, die er even niet bij had verteld dat je moest reserveren voor een rondleiding. Toch was alleen de reis al fantastich. Omdat we 5 minuten te vroeg waren vior de bus maar deze toch al even vertrokken was (hoe onvoorspelbaar kan een land zijn) werden we ineens op een scooter gedropt zonder enige uitleg. Ik ben maar lekker gaan zitten, heel charmant met mn rokje, en heb met laten leiden door het lot. Zo onverantwoordelijk als het maar kon natuurlijk, zonder helm en 70 km per uur, maar uiteindelijk hebben we de bus ingehaald. Alsof dit nog niet genoeg avontuur was kreeg de motor onderweg kuren. Met 15 km per uur tuften we de berg op, waarbij we elke keer een tijdje stil stonden en terugrolden. De thaien werden wat paniekerig en ik begon steeds meer angstzuchten uit te slaan. Op een gegeven stilstaand ogenblik waren er zelfs die begonnen te bidden. Toen we weer even reden, of nouja kropen, zei ik tegen Twan: zag je dat? Zei hij: 'ja, ik heb het maat even niet gezegd, maar dat was omdat er een wilde olifant op 5 meter van ons afstond'. Pff, schijtluis Michelle was blij dat ze dat niet had meegekregen.
Naja uiteindelijk dus geen tocht door het park maar gereserveerd voor een jungle tour komend weekend + overnachting. Super veel zin in!
Over een uurtje thaise tijd 'you happy birthday' zoals de Thaise kindjes zeggen, dus ik drink er nog eentje op!
Laat snel weer wat weten!
Xxx
-
14 Juli 2015 - 18:35
Joost:
Hoi Michelle,
Mooi verslag en geniet er van komend weekend.
Groetjes -
14 Juli 2015 - 19:01
Gerda:
Wil je vast feliciteren met je verjaardag -
14 Juli 2015 - 20:51
Henk En Marianne:
Hoi Michelle, wat een avonturen! Geweldig zoveel als je meemaakt en van de wereld ziet. Alvast een fijne verjaardag toegewenst. Vanuit Nederland....een dikke knuffel -
14 Juli 2015 - 22:22
Anke Paanakker:
Hoi Michelle, wel weer een avontuur om nooit meer te vergeten. Veel plezier volgend weekend en alvast een fijne verjaardag. -
15 Juli 2015 - 07:37
Liliane:
Hallo Michelle,
gefeliciteerd met je verjaardag!
-
15 Juli 2015 - 11:26
Gijs:
Leuke verslagen Mies! -
15 Juli 2015 - 14:44
Ardie:
proficiat Michelle, van hieruit een dikke knuffel, enne tja, dat perfectionisme…..misschien leer je zo dat 90% ook goed is, hahaha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
